Drewno konstrukcyjne – wszystko co musisz wiedzieć przed zakupem

Drewno to jeden z najchętniej wykorzystywanych surowców konstrukcyjnych. Powodów, dla których drewno konstrukcyjne cieszy się tak dużym zainteresowaniem budowlańców jest wiele – w porównaniu z innymi materiałami jest lekkie, łatwe w obróbce, tanie i przy odpowiedniej impregnacji jest w stanie wytrzymać nawet kilka lat. Drewno cechuje się dobrymi właściwościami fizycznymi i mechanicznymi, dlatego ma duże zastosowanie w budownictwie. Powstają z niego nie tylko domy, ale też konstrukcje murowane. Jest też najczęściej wykorzystywanym materiałem do produkcji przydomowych altanek. W Polsce w zakresie drewna konstrukcyjnego konkurencji praktycznie nie ma, a zapotrzebowanie jest duże. Zmusza to producentów do zakupu drewna tzw. „suszonego” lub sezonowanego na wolnym powietrzu.

Czym dokładnie jest drewno konstrukcyjne?

Tak jak zostało już wspomniane, drewno konstrukcyjne jest wszechstronnym materiałem. Ze względu na fakt, że jest ono wykorzystywane do wznoszenia rozmaitych konstrukcji, od których oczekuje się stabilności i wytrzymałości, drewno musi spełnić szereg rozmaitych kryteriów. Przykładowo zawartość wody w drewnie nie powinna przekraczać parametrów zgodnych z normą.

Drewno konstrukcyjne można podzielić na dwa główne rodzaje. Pierwszym jest drewno klejone warstwowo, a drugim drewno lite. Do wznoszenia konstrukcji budowlanych najczęściej wykorzystuje się drewno sosnowe, cechujące się bardzo dobrymi parametrami użytkowymi. Jest sprężyste, odporne na zginanie, a przy tym trwałe. Drugim rodzajem drewna, po które sięga się równie często co po drewno sosnowe, ale nie ma ono już tak dobrych parametrów, jest sosnowe. Posiada on dużą ilość sęków, dlatego jest problematyczny w obróbce. Ponadto brak mu odporności na zginanie i lubi pękać. Powstają z niego np. deski tarasowe.

Suszenie drewna konstrukcyjnego

Aby drewno zyskało wyżej wymienione cechy należy poddać go obróbce, podczas której zostanie odpowiednio przygotowane i zaimpregnowane. Jednym z najważniejszych etapów jest suszenie. Drewno naturalne jest wilgotne, zatem zazwyczaj przekracza dopuszczalne normy wilgotności, a co za tym idzie proces suszenia jest niezbędny, by surowiec zyskał trwałość i wytrzymałość. Suszenie może zostać przeprowadzone w sposób naturalny lub sztuczny, tj. komorowy. W praktyce częściej wykorzystuje się drugi sposób, który znacznie skraca czas suszenia.

Struganie drewna konstrukcyjnego

Drewno konstrukcyjne powinno także zostać poddane procesowi strugania. Jest to naturalna metoda zabezpieczająca materiał przed szkodnikami. Gładka powierzchnia dodatkowo utrudnia rozwój grzybów. Stanowi też ochronę przeciwpożarową, gdyż w razie zapalenia płomienie prześlizgują się po gładkiej powierzchni. Warto w tym miejscu wspomnieć, że drewno strugane czterostronnie z fazowanymi krawędziami skutecznie opóźnia moment zapalenia, co ma znaczenie w przypadku konstrukcji nieosłoniętych jak np. taras z drewna.

Drewno lite, a klejone

Jednym z rodzajów drewna konstrukcyjnego jest drewno klejone warstwowo. Najczęściej wytwarzana jest z niego więźba dachowa oraz konstrukcje okienne. Drewno klejone warstwowo powstaje poprzez sklejenie kilku warstw podłużnych listewek drewnianych lub pasków forniru. W ten sposób można stworzyć elementy konstrukcyjne o długości kilkudziesięciu metrów. Klej wykorzystywany do produkcji drewna klejonego zawsze ma dużą wodoodporność. Drewno klejone cechuje się ognioodpornością i posiada właściwości izolacyjne.

Drewno konstrukcyjne może być także lite. Wytworzenie drewna litego ma miejsce poprzez dwukrotne przetarcie drewna okrągłego, dzięki czemu jego boki stają się płaskie i zostają  mu nadane regularne, proste kształty i proste kąty. Bardzo często drewno poddawane jest kilkukrotnemu przetarciu. Jego długość najczęściej waha się pomiędzy jednym (tarcica średnia) a sześcioma metrami (tarcica długa).

Jaki rodzaj drewna spełnia się najlepiej jako drewno konstrukcyjne?

Pojawia się więc pytanie: z jakiego drewna budować dom i jego poszczególne elementy? Jedno jest pewne – surowiec musi zostać dostosowany do długości poszczególnych elementów i obciążenia. Powszechnie występuje drewno konstrukcyjne klasy C24 i C27. Ciężko jest znaleźć tartak, który oferowałby drewno o wyższych klasach, jako że jego produkcja jest nieekonomiczna, co w rezultacie przekłada się na wysoką cenę materiału, który mało kto chciałby kupować. Na więźbę dachową najlepsza będzie tarcica w klasie od C24 do C27. Warto wybierać drewno strugane i suszone w komorach, ponieważ jego wilgotność jest dużo niższa niż w przypadku drewna suszonego na wolnym powietrzu. Nie powinno się kupować drewna, o którym nic nie wiemy. Najważniejsza jest jakość, bo przekłada się ona na solidność konstrukcji, zatem podczas zakupów zwracaj uwagę na informacje takie jak klasa czy certyfikacja.

 

Szukasz dobrej jakości drewna konstrukcyjnego? Napisz do nas!

 

Transport drewna – nowe przepisy, zagrożenia, co wziąć pod uwagę?

W lutym tego roku weszło w życie Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 stycznia 2018r. w sprawie sposobu przewozu ładunku. Nowe przepisy dotyczą przede wszystkim warunków stosowania metod mocowania ładunku oraz dodatkowych sposobów zabezpieczenia określonych rodzajów ładunku, w tym szczegółowych metod mocowania za pomocą odciągów prostych i mocowania odciągiem przepasującym od góry. W dalszej części artykułu postaramy się przybliżyć poszczególne zapisy z rozporządzenia dotyczące przewozu drewna.

Zacznijmy więc od tego, co wydaje się być w miarę oczywistym. W owym rozporządzeniu znajdziemy m.in. informację o tym, że przestrzeń ładunkowa powinna być utrzymana w czystości, a znajdujący się w niej ładunek powinien być umieszczony na podłodze w sposób stabilny. Pojawiła się też wzmianka o konieczności zamocowania ładunku z zastosowaniem co najmniej jednej z 4 metod: ryglowania, blokowania (miejscowego lub całościowego), mocowania za pomocą odciągów prostych lub mocowania odciągiem przepasującym od góry. Dodatkowo zostało podkreślone, że rozmieszczenie oraz mocowanie ładunku powinno być sprawdzane podczas każdego załadunku, częściowego rozładunku lub przeładunku, jak również po gwałtownym hamowaniu lub innym zdarzeniu mogącym negatywnie oddziaływać na mocowanie ładunku.

Ryglowanie

W rozporządzeniu zostało dokładnie wyjaśnione, kiedy można zastosować metodę ryglowania. Możemy z niej skorzystać w momencie, gdy możliwe jest dopasowanie kształtu ładunku do pojazdu, w sposób uniemożliwiający ruch tego ładunku. Wartym podkreślenia jest też fakt, że ryglowanie wymaga specjalnych urządzeń ryglujących znajdujących się na pojeździe i na samym ładunku.

Blokowanie

Kolejna z opisanych w rozporządzeniu metod mocowania ładunku to blokowanie. Wykorzystuje się je do sztywnego zabezpieczenia ładunku. Blokowanie możemy podzielić na: miejscowe i całościowe. W przypadku blokowania miejscowego wyróżnia się blokowanie miejscowe progowe, blokowanie miejscowe płytowe i blokowanie miejscowe przy użyciu klinów. Blokowanie całościowe wiąże się z wypełnianiem pustych przestrzeni materiałami wysoce odpornymi na odkształcanie.

Mocowanie drewna

Jakie zmiany zaszły w przypadku mocowania drewna okrągłego? Jedną z najważniejszych jest ta, że ładunek powinien opierać się o ścianę przednią lub podobną barierę. Zaleca się (choć nie jest to konieczne) dodatkowo zastosowanie odciągów łańcuchowych lub taśmowych. Zostało też jasno podkreślone, że nie wolno przewozić drewna ułożonego poprzecznie, tj. leżącego w poprzek pojazdu, może być jednak zastosowane ułożenie wzdłużne. Jeśli elementy drewna nie przekraczają 3 metrów długości, konieczne jest zastosowanie dwóch odciągów, do elementów drewna o długości do 5 metrów należy zastosować trzy odciągi, a do kawałków powyżej 5 metrów trzeba wykorzystać cztery odciągi. Zastosowanie odciągów potrzebne jest w momencie, gdy pojazd nie posiada przedniej ściany o odpowiedniej wytrzymałości lub też nie jest wyposażony w automatyczne napinacze. Drewno położone poprzecznie powinno być przewożone tylko i wyłącznie pomiędzy tylną i przednią parą kłonic w danej sekcji w sposób możliwie symetryczny.

Mocowanie drewna dłużycowego

Do przewozu drewna dłużycowego wykorzystuje się specjalny zespół pojazdów, w skład którego wchodzi pojazd oraz przyczepa do drewna dłużycowego. Owa przyczepa może być transportowana na dwa sposoby: na pojeździe lub ciągnięta za pojazdem pod warunkiem wyposażenia jej w odpowiednie urządzeni sprzęgające. Co najważniejsze, ładunek musi być umocowany za pomocą co najmniej dwóch odciągów do każdej pary kłonic.

Waga drewna

Jednym z najpowszechniejszych problemów związanych z przewozem drewna była niemożność zważenia ładunku, gdyż był on załadowywany w warunkach, w jakich nie dało się ustalić jego ciężaru. Przez to przewoźnicy dosyć często otrzymywali mandaty za przewożenie materiałów o zbyt dużej wadze. Wraz z biegiem czasu jednak znaleziono rozwiązanie tej kwestii, polegające na ustaleniu rzeczywistej masy drewna jako iloczynu gęstości gatunku i jego objętości. Każdy gatunek drewna mający zastosowanie w przemyśle i budownictwie posiada własną gęstość, którą można wykorzystać do obliczenia rzeczywistej masy materiału.

Zezwolenia

Jest to kwestia, o której dosyć często zapominamy. Każda osoba trudząca się przewozem drewna na co dzień musi mieć na uwadze, że w przypadku przewozu materiału ponadgabarytowego konieczne jest uzyskanie odpowiedniego zezwolenia. Sam więc widzisz, jak dużą rolę w transporcie drewna odgrywa obliczenie jego rzeczywistego ciężaru. Kierowca przewożący tego rodzaju towar powinien być świadom konsekwencji, jakie mu grożą, z tytułu przekroczenia nacisku na oś pojazdu, gdy przewożone jest drewno.

 

Fachowy transport drewna

Jak widzisz proces transportu drewna jest dość skomplikowany i należy zachować pełną staranność, aby spełnić wszystkie wymagane warunki. Szukasz sprawdzonego dostawcy drewna? Sprawdź naszą ofertę transportu drewna!

Czym jest tarcica i jakie ma zastosowanie?

Surowiec drewniany wykorzystywany jest w budownictwie, gdzie służy jako drewno budowlane i konstrukcyjne, znajduje zastosowanie również w budowie dachów oraz w pracach wykończeniowych, do produkcji podłóg i parkietów. Z drewna robi się też meble, tarasy, schody, a także okna i drzwi. Głównym surowcem w branży drzewnej jest tarcica. Jej zastosowanie jest ogromne. Tarcica liściasta doskonale sprawdza się w przypadku prac stolarskich i meblarskich, natomiast tarcica iglasta wykorzystywana jest do produkcji okien, drzwi i podłóg. Sprawdź, co to jest tarcica, jaki jest podział tarcic oraz dlaczego tak ważny jest sposób przechowywania tarcicy.

Czym jest tarcica?

Mówiąc najprościej, tarcica jest to produkt drzewny otrzymywany na skutek rozpiłowania podłużnego drewna okrągłego, co w praktyce oznacza przeprowadzenie procesu przetarcia drewna piłami równolegle do jego podłużnej osi. Produkcja surowca tartego ma miejsce na trakach pionowych lub taśmowych przeznaczonych do kłód. Te pierwsze stosuje się do przecierania grupowego, co zdecydowaniu zwiększa wydajność w porównaniu z taśmówką, dzięki której otrzymuje się wyłącznie jedną sztukę tarcicy. Do przetarcia grupowego wykorzystuje się z góry określony sprzęg pił, tj. zestaw pił trakowych, które są od siebie odsunięte na taką odległość, aby uzyskać określoną grubość tarcicy. Po przejściu piły otrzymuje się rzaz, określający utratę większej lub mniejszej ilości przetartego materiału. Celem usprawnienia pracy traka kontroluje się grubość brzeszczotu i dobiera odpowiedni rodzaj narzędzi.

Podział tarcic

W Polsce stosuje się podział tarcic ze względu na stopień obróbki oraz ze względu na grubość i przekrój poprzeczny.

Podział tarcic:

ze względu na stopień obróbki

• tarcica nieobrzynana – ma obrobione tylko dwie powierzchnie równoległe, krawędzie boczne pozostają bez obróbki; tarcica nieobrzynana otrzymywana jest przez jednokrotne przetarcie na piłach tartacznych (trakach),
• tarcica obrzynana – ma obrobione cztery płaszczyzny i krawędzie czoła; powstaje w wyniku dwukrotnego przecierania lub przetarcia na ostro.

ze względu na wymiar

• deska – grubość: 19-45 mm i szerokość: 75-250 mm,
• bal – grubość: 50-100 mm i szerokość: 100-250 mm,
• listwa – przekrój poprzeczny od 12/24 do 29/70 mm,
• łata – przekrój poprzeczny od 38/63 do 75/140 mm,
• krawędziak – przekrój od 100/100 do 175/175 mm,
• belka – przekrój od 200/200 do 275/275.

 

Podane wyżej wymiary dotyczą przede wszystkim gatunków iglastych, wymiary gatunków liściastych są do nich bardzo podobne.

 

Produkcja tarcicy – jakie drewno?

Tarcicę można podzielić ze względu na rodzaj drewna, z którego jest wytwarzana. Podział tarcicy ze względu na gatunek drzewa:

• tarcica dębowa,
• tarcica brzozowa,
• tarcica świerkowa,
• tarcica bukowa,
• tarcica sosnowa.

Suszenie i przechowywanie tarcicy

Zanim drewno trafi do sprzedaży musi zostać poddane procesowi suszenia. W jego wyniku tarcica osiąga wilgotność zbliżoną do tej, w której będzie finalnie użytkowana, podwyższona zostaje jej twardość, poprawiona zostaje jakość obróbki oraz uzyskuje odporność na działanie czynników pochodzenia biotycznego i abiotycznego.

By drewniany surowiec mógł zachować swoje pierwotne właściwości i nie ulegał odkształceniom, a także negatywnemu wpływowi czynników atmosferycznych, musi być właściwie przechowywany. W przeciwnym razie nie będzie nadawał się do dalszego użytku i wykorzystania. Tarcica budowlana powinna być przechowywana na sztaplach, czyli deskach o grubości 25 mm na wolnym powietrzu lub w specjalnie przystosowanym pomieszczeniu, tak aby zapewniony był przepływ powietrza. Sztapel buduje się na słupach betonowych lub podporowych, by zapobiec przemakaniu drewna. Ważna jest także temperatura, która nie może być zbyt niska.

Zastosowania tarcicy

Tak jak zostało wcześniej wspomniane, surowiec drewniany znajduje szerokie zastosowanie w zakresie różnego rodzaju przedsięwzięć budowlanych. Jego ogromną zaletą są właściwości termiczne, które dają mu zdecydowaną przewagę nad innymi materiałami pod kątem odporności na wysokie temperatury. Drewno wysycha i staje się mocniejsze wraz ze wzrostem temperatury w przeciwieństwie np. do stali, które pod wpływem ciepła ulega rozszerzeniu. To sprawia, że tarcica doskonale nadaje się na elementy konstrukcyjne, od których oczekuje się dużej wytrzymałości, takie jak belki konstrukcyjne czy krawędziaki, które przenoszą obciążenia z dachu na ściany domu.

Najlepsze produkty tarcicy wykorzystuje się w przemyśle meblowym i podłogowym, jak również jako materiał do produkcji okien oraz elementów ozdobnych, jakie umieszcza się w mieszkaniach czy samochodach. Tarcica gorszej klasy nie marnuje się, znajduje zastosowanie w przemyśle budowlanym oraz papierniczym. Sprzedaż drewna ma miejsce w tartakach, przykładową ofertę znajdziesz tutaj: http://tartakbiele.pl/tartak-oferta/tarcica/. Znajdują się w niej m.in. wysokiej jakości deski tarasowe i elewacyjne, a także podbicia dachowe.

Chcesz poznać szczegóły oferty? Napisz do nas już dziś!

Ile potrzebuję drewna na ogrzanie domu?

Drewno zaliczane jest do grona popularniejszych odnawialnych surowców grzewczych. Jest nieuciążliwe dla ludzi i środowiska, a przy tym każdy może bez większych trudności je nabyć. Ogrzewanie domu drewnem może być bardzo opłacalne pod warunkiem, że będzie ono odpowiednio przygotowywane zanim trafi do pieca. W efektywnym ogrzewaniu duże znaczenie ma wilgotność drewna, która powinna zostać obniżona do 20%, aby nadawało się ono do spalenia. Gdy do pieca trafi zbyt mokre drewno produktem ubocznym spalania będzie emitowany do środowiska dym i przykry zapach, a przy tym samo palenie drewnem będzie wydawać się nieekonomiczne. (więcej…)

Więźba dachowa – co to jest i jak ją wybrać?

Najpopularniejszym typem konstrukcji dachowej montowanej w domach jednorodzinnych i sporej części domów wielorodzinnych są konstrukcje drewniane nazywane więźbą dachową. Więźba dachowa to drewniany stelaż dachu, którego rolą jest przenieść obciążenie z pokrycia dachowego. Przy jej pomocy można ukształtować każdy, nawet najbardziej skomplikowany projekt dachu. Od kształtu dachu w dużej mierze zależy wygląd domu, jak również ewentualna możliwość zagospodarowania poddasza. (więcej…)